Linda Westin: De natuur als stralend mysterie
Linda Westin
Linda Westin is een Zweedse fotograaf met een unieke kijk op de natuur. Na haar promotie in de neurowetenschappen, met een focus op fluorescerende microscopie, heeft haar fascinatie voor het visuele haar nooit losgelaten. Vandaag leeft en werkt ze in Stockholm – als freelance fotograaf en wetenschapper.
In het interview onthult ze waarom ze meestal 's nachts en met een zaklamp fotografeert en wat haar volgende project zal zijn.

Interview met Linda Westin
Kun je ons een beetje vertellen over hoe je fotograaf bent geworden?
Mijn relatie met fotografie is nogal kronkelig, en eerlijk gezegd weet ik niet eens zeker of ik mezelf een fotograaf zou noemen. Maar ik ben al sinds mijn tienerjaren bezig met beeldende kunst en visuele methoden, van werken in de donkere kamer tot Photoshop-editing. Ik heb jaren op kunstacademies doorgebracht voordat ik uiteindelijk wiskunde en natuurkunde ben gaan studeren aan de universiteit. Uiteindelijk heb ik een PhD gedaan waarin ik werkte met fluorescentiemicroscopie en beeldanalyse als tools voor neurowetenschappelijk onderzoek. Toen dat afgerond was, voelde ik een enorme drang om weer te gaan fotograferen – en daar ben ik nu nog steeds.

Foto: Linda Westin // De lijst met schaduwvoeg “Basel” geeft de nachtelijke opnamen, geproduceerd als Fine Art pigmentprint onder acrylglas, een elegante en subtiele omlijsting.
Kun je iets vertellen over je foto’s? Waar ligt je bijzondere interesse? Hoe kies je kleuren, composities, thema’s, enzovoort?
Mijn jarenlange werk met microscopen, waarbij ik neuronen en synapsen zag oplichten in fluorescerende kleuren tegen een donkere achtergrond, heeft me enorm geïnspireerd. Nu kijk ik met diezelfde nieuwsgierigheid naar bossen en bloemen, bijna alsof ze onbekend en mysterieus zijn, alsof ik ze voor het eerst zie. Tijdens het fotograferen ben ik niet heel bewust bezig met compositie – ik laat de natuur meer leidend zijn dan dat ik actief een beeld vorm. Ik zoek naar harmonie, ruimte en plekken waar ik me prettig voel.
Omdat ik veel met collages werk, speelt compositie een grotere rol in de nabewerking. Dat proces is heel intuïtief – ik weet meestal niet van tevoren waar ik uit wil komen. Soms werk ik uren aan een beeld zonder dat het ‘klikt’, en dan ineens valt alles op zijn plek. Op dat moment voelt het alsof ik een theater binnenstap, waar de natuurlijke elementen samen een decor vormen dat zowel echt als dromerig aanvoelt. Qua kleurgebruik ben ik vaak gefascineerd door iets fel verlichts te midden van een donkere omgeving. De meeste foto’s maak ik ’s nachts, met zaklampen als verlichting.

Foto: Linda Westin // Strakke lijnen en magische beelden: De ArtBox van aluminium laat de grootformaat fotoafdruk achter acrylglas zwevend en sculpturaal tot zijn recht komen.
Waar komt deze interesse vandaan?
Ik denk uit een algemene nieuwsgierigheid en een zoektocht naar wat natuur en leven eigenlijk zijn. Het proberen om een gevoel te vertalen naar een beeld. Dat is lastig in woorden uit te leggen, maar er zijn maar weinig dingen die kunnen tippen aan in een donker bos staan onder een sterrenhemel. Mijn camera is als een vriend die meegaat op kleine avonturen om de wereld om ons heen op een nieuwe manier vast te leggen – een wereld die eigenlijk ongelooflijk bijzonder is, maar die we soms voor lief nemen.
Hoe raak je geïnspireerd? En wat inspireert je het meest? Films, boeken, tijdschriften of je omgeving?
Door in de natuur te zijn, meestal ’s nachts. Ik ga soms zonder camera op pad, maar ik vind het ook heerlijk om te fotograferen. Qua inspiratie heb ik veel invloeden, vooral uit de fotografie, ook al werken die fotografen soms aan totaal andere dingen. Ik ben erg aangetrokken tot analoge zwart-wit documentairefotografie, wat ook een deel van mijn achtergrond is. Maar als ik één grote inspiratiebron moet noemen, dan is dat David Lynch en Twin Peaks. Dat heeft vanaf mijn tienerjaren mijn kijk op creativiteit gevormd. En als het gaat om verwondering over het leven: alles van Hayao Miyazaki.

Foto: Linda Westin // Een echte blikvanger met uitzonderlijke diepte: De nachtelijke opname is belicht op een Metallic ultraHD-afdruk en ingelijst in de elegante Slimline lijst in goud.
Wat zijn je plannen voor de rest van de dag?
Ik volg een cursus over het lesgeven in wiskunde en natuurwetenschappen, dus ik heb een seminar over didactiek in die vakken. Daarna ga ik de rest van de dag beelden bewerken voor een tijdschrift.
Wat moeten we verder nog over je weten?
Linda Westin
Stockholm, Zweden
Freelance fotograaf, gepromoveerd wetenschapper & student wiskunde en wetenschapsonderwijs
Twee dingen inspireren me op dit moment voor toekomstige projecten. Ik heb net een infraroodcamera in handen gekregen en kan niet wachten om die uit te proberen. En ik ben bezig met een project waarin ik mensen in de natuur fotografeer – ik ben superbenieuwd hoe dat zich verder gaat ontwikkelen!