Happy Sad Places – Interview met Paul Hiller

Kunt je ons iets vertellen over hoe je fotograaf bent geworden? En vertel ons iets over je foto’s.

Mijn passie voor fotografie begon op het gymnasium. Hier had ik een zwart-wit fotolab tot mijn beschikking, waar ik altijd graag gebruik van maakte. Na de middelbare school volgde ik een opleiding tot fotomediumlaborant in een fotolab. In dit laboratorium kon ik naast mijn werk alle analoge en digitale technieken uitproberen. Ik heb er veel geleerd, van filmontwikkeling (E-6, C-41, SW, SCALA) tot fotoafdrukken (RA4, Lambda, Frontier, Giclée afdrukken) en het lamineren van de afgewerkte beelden voor tentoonstellingen. De dialoog met fotografen en kunstenaars die er klant waren, had ook een sterke invloed op mij. Het was ook in dit lab dat ik mijn professor ontmoette, met wie ik Fine Art / Nieuwe Media ging studeren aan de Academie voor Beeldende Kunsten.

In 2014 studeerde ik af aan de academie met een diploma en sindsdien reis ik als fotograaf en kunstenaar. Ik heb mijn studio in München, waar ik ook woon. Mijn foto’s worden echter over de hele wereld gemaakt. Voor mijn fotoboek “HappySad Souvenirs” reisde ik bijvoorbeeld twee jaar lang door veel landen in Azië (China, Japan, Taiwan, Vietnam, Singapore). Daarna richtte ik me meer op plaatsen in Europa: Frankrijk, Portugal, Italië, Oostenrijk en ook Duitsland. In 2022 maakte ik een spannende roadtrip door het zuidwesten van de VS. Mijn laatste fotoreis in maart/april bracht me naar Zuid-Korea.

Foto: Paul Hiller

Vertel eens iets over je foto's. Wat is je speciale interesse? Hoe kies je de kleuren, compositie, thema's etc.?

Ik ben geïnteresseerd in de “kunstmatige plaatsen van verlangen” van mensen - hieronder versta ik ook geconstrueerde plaatsen die de taak hebben om het dagelijks leven van mensen positief te beïnvloeden. Dit is bijvoorbeeld heel duidelijk in pretparken. Maar het kan ook gewoon een roze geschilderd metrostation zijn of een picknickplaats in een nationaal park. Het belangrijkste voor mij is dat de plek een zekere absurditeit uitstraalt door zijn architectuur en kleurrijkheid.

Mijn foto’s zijn gemaakt met een analoge Hasselblad op film. De camera heeft een vierkant beeldformaat en ik gebruik bijna uitsluitend 400 film. Deze combinatie van camera, film en mijn manier van digitaliseren - met een heel oude filmscanner - geeft me een heel speciale esthetiek.

Een ander kenmerk van mijn foto’s is dat ik ze in de tentoonstellingscontext vaak benadruk met speciale presentaties. Ik toon mijn pretparkmotieven bijvoorbeeld in kleurrijke lichtbakken of zelfs in draaiende lichtgevende kubussen. Voor een installatie op een verkeerseiland in het centrum van München toonde ik een foto van een achtbaan van 5x5 meter op een billboard hoog boven de hoofden van de mensen. Deze vorm en grootte van de display moest een vergelijkbare indrukwekkende indruk maken als de achtbaan in het pretpark zelf.

Foto: Paul Hiller

Waar komt deze interesse vandaan?

De interesse in mijn motieven? Die zijn in de loop der jaren op de een of andere manier vanzelf ontstaan. Ik hou van reizen en wil daar altijd een stukje van meenemen. De zoektocht naar mijn motieven geeft me soms een bijzondere kijk op deze wereld.

Interesse in de manier waarop ik fotografeer? Ik geloof dat een oude analoge filmcamera de beste manier is om het medium fotografie te vieren. Het is wat langzamer en soms frustrerend als iets niet lukt. Toch ben ik nog steeds gefascineerd door het analoge, fotochemische proces, dat een heel eigen uitstraling heeft en mij in staat stelt om mijn eigen visuele handtekening te creëren.

Wat inspireert jou?

Pastelkleuren inspireren me: In de lucht, op de muur of op de prullenmand. Maar ik word ook geïnspireerd door stripachtige taferelen en absurde architectuur. Ik ben ook geïnteresseerd in melancholie op plaatsen die mensen blij zouden moeten maken. Is het mogelijk om je nostalgisch te voelen in een futuristische ruimtehaven in een pretpark?

Foto: Paul Hiller

Hoe raakt je geïnspireerd? En wat inspireert je het meest? Films, boeken of tijdschriften? Of wat je omringt?

Ik heb een grote collectie fotoboeken van spannende kunstenaars. Ik ben erg geïnteresseerd in hedendaagse kunst en bezoek veel tentoonstellingen. Films en series geven me ook visuele inspiratie voor mijn werk. Ik heb ook een groot netwerk van kunstenaars en andere fotografen via mijn Instagram-kanaal, met wie ik ideeën uitwissel en samen projecten realiseer.

Het kanaal @accidentallywesanderson is een heel spannend Instagram-project. Het combineert fotografie en film en veel mensen zijn samengekomen om hun foto’s hier te presenteren. Dit project heeft al geresulteerd in boeken en tentoonstellingen over de hele wereld. De laatste groepstentoonstelling waar ik mijn foto’s over dit onderwerp kon laten zien, vond plaats in Tokio. Een ander project dat ik van harte kan aanbevelen is www.subjectivelyobjective.com - een galerie en uitgeverij uit Detroit die hedendaagse fotografie van over de hele wereld samenbrengt en een platform biedt met tentoonstellingen en fotoboeken.

Wat zijn je plannen voor de rest van de dag?

Naast mijn werk als kunstenaar werk ik ook als freelance fotograaf en fotoredacteur. Vandaag moet ik nog een fotobewerking afmaken en daarna ga ik misschien spontaan naar het Oktoberfest...

Wat moeten we nog meer over je weten?

Paul Hiller, geboren in 1984 in Görlitz, woont in München, opgeleid als fotolaboratoriumtechnicus, afgestudeerd aan de ADBK München, freelance fotograaf & kunstenaar, lid van de Beroepsvereniging van Beeldende Kunstenaars.

Instagram: @paulhiller | Kunstenaarsboek “HappySad Souvenirs”