“Het vastleggen van de vliegroutes van vogels is voor mij een soort rariteitenkabinet geworden, niet met nieuwe soorten, maar met de onzichtbare schoonheid van hun bewegingen.” - Xavi Bou

Kun je ons iets vertellen over hoe je in de fotografie terecht bent gekomen?

Dankzij de liefde van mijn ouders voor wereldreizen heb ik de kans gekregen om veel andere plaatsen te bezoeken dan waar ik vandaan kom. Sinds mijn pubertijd ben ik verantwoordelijk voor het maken van foto's op deze reizen. Tijdens deze reizen bezochten we plaatsen waar de natuur de hoofdrol speelde.

Toen ik aan mijn studie geologie begon, realiseerde ik me dat ik me ook in de fotografie wilde verdiepen. Ik wilde verder gaan dan documentaire- en reisfotografie, het creatieve aspect van dit medium verkennen en alle mogelijkheden ontdekken. Dus, parallel aan mijn studie, schreef ik me in voor een fotografiecursus die ik 's avonds volgde. Als gevolg van deze studie nam een van de docenten mij aan als zijn assistent en zo begon mijn carrière in de wereld van de fotografie. Mijn werk was voornamelijk gericht op mode en reclame, met de nadruk op postproductie en belichting.

Foto: Xavi Bou

Vertel eens iets over je foto's. Wat is je speciale interesse? Hoe kies je de kleuren, compositie, thema's etc.?

Mijn doel als kunstenaar is om die natuurlijke fenomenen die ik intrigerend vind vast te leggen en zichtbaar te maken.

Ik ben altijd gefascineerd geweest door het tijdperk van de ontdekkingsreizen, toen nieuwe soorten en gebieden werden ontdekt. Dat gevoel van opwinding en verwondering over ontdekkingen probeer ik op te roepen in mijn werk. Hoewel het tegenwoordig onwaarschijnlijk is dat een niet-wetenschapper nieuwe soorten ontdekt, streef ik ernaar om dat verlangen naar ontdekking te bevredigen door verborgen aspecten van de natuur te onthullen. Het vastleggen van de vechtpaden van vogels is mijn manier geworden om bij te dragen aan dat gevoel van nieuwsgierigheid, vergelijkbaar met het samenstellen van een "rariteitenkabinet", zij het niet met nieuwe soorten, maar met de verborgen schoonheid van de vechtpaden van vogels.

Foto: Xavi Bou

Waar komt deze interesse vandaan?  

Ik ben opgegroeid in El Prat del Llobregat, een stad met een delta die een belangrijke stopplaats is voor vogeltrek. Mijn opa nam me in mijn jeugd vaak mee vogels kijken. Ik heb dus al van jongs af aan een grote belangstelling voor de natuur en het is iets dat altijd een deel van mij is geweest. Aanvankelijk stond het los van mijn werk en diende het als ontsnappingsroute. Maar ik heb altijd geweten dat als ik aan een artistiek project zou beginnen, het gerelateerd zou moeten zijn aan de natuur, omdat dat mijn voornaamste passie is.

Foto: Xavi Bou

Hoe raak je geïnspireerd? En wat inspireert je het meest? Films, boeken of tijdschriften? Of wat je omringt?

In tegenstelling tot wat je zou verwachten, is het het leven in de stad, het culturele en sociale milieu, dat mij het meest inspireert en niet de natuur alleen. Hoewel mijn interesse in zowel natuurlijke als stedelijke ruimtes cruciaal is geweest voor mijn project.

Inspiratie haal ik uit verschillende bronnen, zoals online artikelen over de natuur en boeken over natuur schrijven, maar ook uit het bezoeken van kunsttentoonstellingen. Interessant genoeg is Instagram ook een belangrijke bron van inspiratie, omdat het me in contact brengt met kunstenaars over de hele wereld.

Wat was je eerste camera? 

Mijn eerste camera was een Canon AT1, die oorspronkelijk van mijn vader was voor zijn reizen. Ik erfde hem toen ik ongeveer 10 of 12 jaar oud was.

Foto: Xavi Bou

Wat moeten we nog meer over je weten?

Mijn naam is Xavi Bou, geboren in 1979 in Barcelona. Ik ben vader van twee kinderen, met een achtergrond in geologie. Ik werk nu bijna tien jaar als beeldend kunstenaar en richt me voornamelijk op het onderzoeken van de beweging van vogels. De laatste jaren heb ik mijn werkterrein echter uitgebreid met de beweging van insecten en plankton. Mijn laatste project, gericht op insecten, is onlangs gepubliceerd in National Geographic in april. Ik wil mijn blik blijven verbreden naar andere diergroepen en de verborgen schoonheid van de dierenwereld laten zien.