Foto: Tentoonstelling Focus Oekraïne @Circulation(s) 2024 - Serie van Dima Tolkachov- Serie “Faces” gedrukt op Acryl fotoblok

Interview met de Oekraïense kunstenaar Dima Tolkachov

1/ Kunt u meer over uzelf vertellen?

Ik ben een beeldend kunstenaar, geboren in 1989 en gevestigd in Kiev, Oekraïne. Ik werk voornamelijk met fotografie als materiaal voor het opbouwen van conceptuele typologieën. Ik experimenteer ook met digitale grafische technieken, video's en objecten.

2/ Hoe bent u met fotografie begonnen? Wat betekenen fotografie en kunst voor u? Kunt u uw achtergrond beschrijven?

Ik heb geen professionele artistieke opleiding. Ik ben eigenlijk autodidact. Toen ik geïnteresseerd raakte in kunst, vond ik fotografie een toegankelijke methode om ideeën uit te drukken. De instapdrempel is redelijk laag. Alles wat u nodig hebt is een camera en veel oefening.

Ik zie fotografie als een instrument. Elk instrument is bedoeld om ons te helpen een bepaald doel te bereiken. Toen ik me ontwikkelde als kunstenaar, begreep ik dat ik met mijn werk vragen wilde opwerpen die tot nadenken stemmen. Voor mij is kunst een manier om iemands aandacht te trekken en na te laten denken over dingen die niet voor de hand liggen. 

3/ Hoe zou u uw stijl omschrijven? Wat was de invloed van de oorlog op uw werk?

Ik streef ernaar visuele metaforen te ontdekken die zo eenvoudig mogelijk moeten zijn. De beelden moeten opvallend zijn om de aandacht te trekken en gevoelens op te roepen. Maar er moet iets meer achter zitten - een belofte om verdere betekenislagen te vinden.

Wanneer ik aan een project werk, volg ik meestal twee strategieën. Ofwel verzamel ik het materiaal dat mijn aandacht trekt en conceptualiseer ik mijn bevindingen, ofwel bedenk ik eerst een concept en zoek of creëer ik werken die bij dat idee passen. Ik denk dat het belangrijk is om geen foto's te nemen, maar om na te denken over wat je gezien hebt. Ik probeer dus dieper onder het oppervlak van de beelden te graven.

Sinds het begin van de grootschalige Russische invasie in februari 2022 heb ik voornamelijk gezocht naar metaforen die uitdrukken hoe de oorlog mijn perceptie van de werkelijkheid beïnvloedt. Bij het documenteren van de sporen van de oorlog probeer ik minder zichtbare details op te sporen die meestal niet in het nieuws komen. Ik geloof dat ze symptomen van de oorlog op een persoonlijker niveau kunnen onthullen.  

4/ Is dit de eerste keer dat u uw werk op een tentoonstelling laat zien? Kunt u beschrijven hoe u zich voelt?

Ik heb ervaring met deelname aan groepstentoonstellingen in Europa. Ik heb ook meegewerkt aan een paar tentoonstellingsprojecten in Oekraïne. Maar het is de eerste keer dat ik mijn werk in Parijs laat zien, vooral op zo'n groot festival. Ik ben onder de indruk van de inspanningen van het team om het beste uit mijn ideeën te halen. Aangezien ik niet aanwezig kon zijn in Parijs, is hun hulp bij het regelen van de scenografie van onschatbare waarde. Ik ben ongelooflijk dankbaar voor iedereen in het collectief die hun steun met mij hebben gedeeld!