Foto: Focus Oekraïne, Circulation(s) 2024 - Serie "I Joke therefore I am" van Maryna Brodovska - Gedrukt op ChromaLuxe HD Metal

Interview met de Oekraïense kunstenaar Maryna Brodovska

1/ Kunt u meer over uzelf vertellen?

Mijn naam is Maryna Brodovska, ik ben 36 jaar. Ik ben fotografe en schrijfster uit Oekraïne, waar ik sinds de oorlog woon tussen Oekraïne en Bulgarije.

2/ Hoe bent u met fotografie begonnen? Wat betekenen fotografie en kunst voor u? Kunt u uw achtergrond beschrijven?

Al sinds mijn kindertijd voel ik me aangetrokken tot fotografie, hoewel de reden me ontgaat omdat mijn familie geen camera bezat. Toen ik ongeveer 12 jaar oud was, leende ik eenvoudige camera's van vrienden en maakte mijn eerste foto's, die ik nog steeds koester. Tijdens mijn universitaire studie had ik een zomerbaantje en kon ik sparen om mijn eerste "professionele" camera te kopen, een Nikon D-40. Met dit nieuwe gereedschap schreef ik me in bij een privéschool voor fotografie in Kiev. Vanaf dat moment werd fotografie een integraal onderdeel van mijn leven. Sindsdien heb ik ontelbare foto's gemaakt en mijn ervaringen voornamelijk in ontelbare mappen gecatalogiseerd. Ik onderzocht alle beschikbare fotocursussen in Kiev, die voornamelijk door privé-instellingen werden aangeboden omdat er geen hoger onderwijs in fotografie was, en uiteindelijk vond ik mijn niche in kunstfotografie.

3/ Hoe zou u uw stijl omschrijven? Wat was de invloed van de oorlog op uw werk?

Ik denk dat de beste beschrijving van mijn stijl creatief verhalen vertellen is. Ik beschouw mezelf ook als schrijver en voor de oorlog werkte ik als scriptschrijver voor televisie en films. Het is belangrijk voor mij om verhalen te blijven delen. Veel van mijn recente visuele projecten bevatten tekst, die vaak als de kern van het verhaal dient (vooral in "I Joke Therefore I Am"). Ik geniet er enorm van om met fotografie te experimenteren en beelden te manipuleren, grotendeels door mijn fascinatie voor het creatieve proces.

Het maken van collages, digitaal of analoog, is een passie van mij. Het proces voelt aan als het spelen van een spel met eindeloze mogelijkheden, waarbij ik verschillende scenario's kan verkennen, manipuleren en controleren. Met het uitbreken van de oorlog ontdekte ik een bijkomend therapeutisch aspect aan het maken van collages - het is opmerkelijk rustgevend. Ik ben ervan overtuigd dat kunst maken in moeilijke tijden een reddende genade kan zijn voor de kunstenaar. Gemotiveerd door deze overtuiging ben ik een speciale collagecursus begonnen waarbij ik Oekraïense kunstenaars leer collagetechnieken te gebruiken om hun eigen verhaal te vertellen. Dit helpt hen niet alleen bij het overwinnen van de psychologische crises en spanningen die ze twee jaar lang hebben doorstaan, maar stelt hen ook in staat om waardevolle projecten te creëren.

In mijn eigen artistieke projecten put ik consequent uit mijn persoonlijke ervaringen en geef die weer in mijn werk. Terwijl ik me voorheen concentreerde op meer verheffende onderwerpen, hebben de huidige omstandigheden mijn aandacht verlegd naar onderwerpen die verband houden met oorlog en gedwongen emigratie. 

4/ Is dit de eerste keer dat u uw werk op een tentoonstelling laat zien? Kunt u beschrijven hoe u zich voelt?

Nee, het is niet mijn eerste tentoonstelling, maar wel de eerste in Parijs. Ik vind het geweldig dat mijn kunstwerken te zien zullen zijn tijdens het Circulations Festival. Ik heb veel respect voor hun toewijding aan het tentoonstellen van jonge fotografie en ik ben vereerd dat ik deel mag uitmaken van de tentoonstelling en mijn land op zo'n prestigieus platform mag vertegenwoordigen.

5/ Wat bent u van plan te gaan doen in Parijs?

Om te genieten van de mooie momenten in het leven, om vrienden weer te zien en, natuurlijk, om kunstmusea te ontdekken.