Kort profiel
Francois Ollivier is geboren en getogen in Zuid-Frankrijk, maar woont sinds elf jaar in Montreal, Canada. De 40-jarige fotograaf, die zowel de Franse als Canadese nationaliteit heeft, studeerde talen en werkte eerst als reclametekstschrijver voordat hij zich fulltime op fotografie toelegde. “Montreal heeft van mij een kunstenaar gemaakt en mij 99 procent van alle kansen gegeven die ik heb gehad.” Die kansen omvatten werk voor Apple Music, de New York Times, de Washington Post, GQ magazine en Air France magazine.
In het interview geeft hij inzicht in zijn werkwijze en hoe hij een motief mentaal benadert, welke uitdagingen hij heeft moeten overwinnen sinds zijn terugkeer uit Canada, en wat voor hem het grote voordeel is op zijn nieuwe locatie in Zuid-Frankrijk.
5 VRAGEN AAN FRANÇOIS OLLIVIER
Kun je ons iets vertellen over hoe je fotograaf bent geworden?
Ik heb niet echt geprobeerd er een te worden. Het kwam organisch door kansen en een beetje geluk. Ik fotografeerde sinds 2010 als een hobby zonder specifieke bedoelingen, ik stak veel energie in mijn vak, bouwde een interessante portfolio op, maar had geen idee dat ik daar uiteindelijk een carrière van kon maken, waarbij ik commerciële en redactionele opdrachten combineerde voor klanten over de hele wereld.
Foto: François Ollivier
Vertel eens iets over je beelden. Wat is je speciale interesse? Hoe kies je de kleuren, compositie, thema's enz.
Ik observeer, dat is wat ik doe. Als ik vreemden op straat fotografeerde, kon ik een uur of twee wachten tot de juiste persoon opdook op de locatie die ik had gespot.
Soms bedenk ik een project dat geen band heeft met de rest van mijn werk (zoals Memory Lapses, het werken met reflecterende stof) maar ik doe het toch omdat het leuk is en ik net zo opgewonden raak van het proces als van het resultaat.
In de laatste jaren zou ik zeggen dat mijn praktijk gedefinieerd kan worden als "hedendaagse documentaire" gedrenkt in een bepaalde vorm van nostalgie en poëzie. Helaas moet ik toegeven dat ik de neiging heb om meer portretgerichte beelden te schieten omdat die beter passen in een Instagram-feed, wat (helaas weer) mijn belangrijkste platform is om mijn werk te laten zien. Meestal schiet ik wel beide versies, want als het op afdrukken aankomt, vind ik liggende formaten mooier.
Foto: François Ollivier
Waar komt deze interesse vandaan?
Iets anders maken, details en willekeurige dingen benadrukken om er iets interessants van te maken. Een beetje magie brengen in de meest gewone dingen. Als ik vind dat een van mijn foto's te veel lijkt op iets wat ik al gezien heb, publiceer ik hem gewoon niet en maak ik hem zelfs niet.
Foto: François Ollivier
Hoe raak je geïnspireerd? En wat inspireert je het meest? Films, boeken of tijdschriften? Of wat je omringt?
Ik houd de trends in fotografie, design, cinematografie in de gaten, maar er gaat niets boven buiten zijn en dingen bekijken, wandelen zonder doelen, dwalen, verdwalen. Je kunt boeiende dingen vinden op een lege parkeerplaats als je ze wilt zien.
Ik word geïnspireerd door de muziek waar ik naar luister, ik denk dat er altijd een "kleur" is die we waarnemen met de muziek in onze oren, misschien vindt dat palet zijn weg naar mijn beelden.
Inspiratie kan het licht zijn, een vreemd gebeuren, iets wat ik zie dat me aan het lachen maakt. Ik kijk 90% van de tijd naar dingen in termen van hoe ik ze zou voorstellen, hoe ik de scène zou inlijsten. Het is echt een manier van leven, lol, een fulltime verplichting om de dingen om me heen op een bepaalde manier te bekijken.
Wat zijn je plannen voor de rest van de dag?
Ik ben nu bij mijn ouders; later in de middag neem ik de trein naar Marseille. Ik moet echt werken aan een nevenproject dat niet alleen fotografisch is, maar ook schrijven en de productie van objecten omvat.
