5 VRAGEN AAN JOSH WOOL

Kun je ons iets vertellen over hoe je fotograaf bent geworden? En vertel ons iets over je foto's.

Ik ben op 30-jarige leeftijd in de fotografie terechtgekomen. Ik was chef-kok en restauranthouder en hoewel ik het medium altijd waardeerde, bleef er door mijn werk weinig tijd over voor andere bezigheden. Uiteindelijk heb ik een paar operaties aan mijn handen gehad en tijdens het herstel heb ik fotografie als hobby opgepakt. Anderhalf jaar later verhuisde ik voor mijn werk naar NYC, maar in de zes maanden die volgden realiseerde ik me dat ik met de fysieke beperkingen van de operaties en een afnemende passie voor het leven in de restaurantbranche, een grote verandering moest maken. Ik verliet de restaurantwereld en nam de tijd om opnieuw te bekijken wat ik wilde doen. Terwijl ik dat aan het uitzoeken was, fotografeerde ik ook zoveel mogelijk mensen. Ik wist niet zeker hoe lang ik in NYC zou blijven, dus ik wilde er het beste van maken. Naarmate de maanden verstreken begon ik redactionele opdrachten te krijgen, bouwde ik een social media-volger op en kreeg ik een aantal licenties voor foto's waarmee ik fotografie kon blijven doen. Het ontwikkelde zich dus min of meer organisch tot een carrière. 

Foto: Josh Wool

Vertel me eens wat meer over je foto's (wat is je speciale interesse, hoe kies je de kleuren, compositie, onderwerpen, enz.).

Ik ben een portretfotograaf en hoewel ik ook commercieel en redactioneel werk doe, vind ik portretfotografie het meest de moeite waard. Het gemeenschappelijke thema in al mijn werk is verbinding, mijn werk is over het algemeen subtiel en rustig, ik probeer de overbodige en extravagante elementen weg te halen zodat de verbinding tussen het onderwerp, de kijker en mijzelf wordt gedistilleerd tot zijn eenvoudigste en meest effectieve vorm. Waar komt deze interesse vandaan? Ik ben oprecht geïnteresseerd in mensen en de menselijke conditie. Een portret kan heel krachtig zijn. Het kan de waarneming veranderen, zowel voor de kijker van het onderwerp als voor het onderwerp van zichzelf. Ik denk dat mijn interesse in portretfotografie is dat ik de wereld laat zien hoe ik er tegenaan kijk. Elk portret is het hoogtepunt van onze levenservaring, het is een verslag van de plaats waar de fotograaf, het onderwerp en de kijker elkaar kruisen. Het is een beetje existentieel, maar dat vind ik eindeloos interessant.  

Foto: Josh Wool

Waar komt deze interesse vandaan?

Ik ben oprecht geïnteresseerd in mensen en de menselijke conditie. Een portret kan heel krachtig zijn. Het kan de waarneming veranderen, zowel voor de kijker van het onderwerp als voor het onderwerp van zichzelf. Ik denk dat mijn interesse in portretfotografie is dat ik de wereld laat zien hoe ik er tegenaan kijk. Elk portret is het hoogtepunt van onze levenservaring, het is een verslag van de plaats waar de fotograaf, het onderwerp en de kijker elkaar kruisen. Het is een beetje existentieel, maar ik vind dat eindeloos interessant. 

Foto: Josh Wool

Wat inspireert jou? En wat inspireert jou? Films, boeken of tijdschriften? Of wat je omringt?

Ik vind dat de meeste inspiratie komt van het proces, het doen van het werk, de beste ideeën komen voor mij altijd in het moment. Ik laat daar veel ruimte voor, starheid in denken of verwachtingen laten die ideeën niet toe om zich een weg te banen door de ruis. Ik word geïnspireerd door de verhalen en ervaringen van mensen, door hen die niet bang zijn om hun eigen weg te gaan, om het leven op onverwachte of onconventionele manieren te verkennen. Ik kijk zelf naar schilders voor visuele inspiratie. Ik merk ook dat als ik tijd doorbreng in de natuur, weg van mensen, ik terugkom met een hernieuwd gevoel van nieuwsgierigheid, een heldere geest en een openheid om contact te maken. 

Wat zijn je plannen voor de rest van de dag?

Ik werk aan een aantal kleurbehandelingen voor een recente opdracht en verken een aantal locaties hier in het goudland van Noord-Californië voor een persoonlijk project. Daarna een avondwandeling met mijn vrouw en onze hond voordat ik ga koken.