Sebastian Trägner over zijn kunst en inspiratie

Interview met Sebastian Trägner

Hoe ben je begonnen met fotografie?

Bijna zeven jaar geleden pakte ik voor het eerst een camera op. Op dat moment was ik al diep geworteld in subculturen en creatieve velden, maar fotografie speelde toen nog geen grote rol voor mij. Gelukkig kreeg ik een camera cadeau en vanaf dat moment was ik gefascineerd. Fotografie opende een compleet nieuwe en spannende mogelijkheid voor mij om mezelf uit te drukken en mijn kijk op de wereld vast te leggen.

Hoe heeft je artistieke stijl zich in de loop der jaren ontwikkeld en welke invloeden hebben je werk gevormd?

Mijn artistieke stijl heeft zich in de loop der jaren sterk ontwikkeld en is gekenmerkt door verschillende invloeden. Vanaf het allereerste begin was ik gefascineerd door de autodidactische aanpak van dingen leren met vallen en opstaan en tegelijkertijd de nodige kennis opdoen. Ik dompelde mezelf direct onder in de wereld van de fotografie en bestudeerde intensief de geschiedenis en het werk van fotografen als Nachtwey, Bruce Davidson, Salgado en Leibovitz. Hun motieven en composities, vooral op het gebied van zwart-wit fotografie met sterke contrasten, hadden in het begin een grote invloed op mij.

Mijn eerste fotografische stappen zette ik op straat. In het begin nam ik niet veel foto's, maar door dagelijkse wandelingen ontwikkelde ik een speciale relatie met de mensen om me heen. Mijn vroege foto's, vaak in zwart-wit, toonden daklozen - niet op een miserabele manier, maar op een aangrijpende en esthetische manier. Deze ontmoetingen en hun manier van leven beïnvloedden niet alleen mijn motieven, maar ook mijn stijl, die werd gekenmerkt door een “benadering van dichtbij” en nieuwe perspectieven.

Een andere belangrijke invloed was het contact met Leica en de steun van vrienden en familie. Deze positieve ondersteuning en mijn onverzadigbare honger naar nieuwe onderwerpen zorgden ervoor dat ik voortdurend experimenteerde en nieuwe benaderingen uitprobeerde.

Na verloop van tijd breidde mijn stijl zich uit en begon ik kleur intensiever te verkennen. Mijn werk ontwikkelde zich in de richting van journalistiek-artistieke fotografie, waarbij kleur, compositie en perspectief steeds belangrijker werden. De verkenning van thema's zoals het menselijk lichaam, de verbinding met de natuur en subculturen werd weerspiegeld in mijn latere werk.

Met name in de modefotografie vond ik nieuwe uitdrukkingsvormen door subculturen en scènes die vaak over het hoofd worden gezien of gelabeld, respectvol en esthetisch in scène te zetten. Het creatieve gebruik van kleur speelde hierbij ook een grotere rol. Ondanks de ontwikkeling weg van de aanvankelijke naïviteit, probeer ik deze vrijheid altijd te heroveren!

Foto: Sebastian Trägner

Hoe benader je een nieuw fotoproject? Heb je bepaalde rituelen of processen die je helpen om je creatieve richting te vinden?

Wanneer ik een nieuw fotoproject benader, volg ik over het algemeen geen vast ritueel of een strikt gedefinieerd proces. Mijn aanpak is meer gebaseerd op het principe van proberen en fouten maken - ik laat mezelf drijven en ga met de stroom mee. Ik probeer mezelf niet te vergelijken met anderen of sociale media te gebruiken als maatstaf voor de waarde van mijn werk. Het is belangrijk voor mij om afstand te nemen van likes en trends om trouw te blijven aan mijn eigen creatieve richting.

Mijn ideeën en creativiteit komen uit mezelf en ik heb het geluk omringd te zijn door een geweldige sociale omgeving die me steunt. Mijn partner, familie, vrienden, het collectief rond Leica, galerieën, curatoren en natuurlijk de mensen met wie ik werk spelen hierin een grote rol. Zij geven me de steun die ik nodig heb om mijn visies helder te formuleren en te realiseren.

Hoewel ik mezelf vaak laat drijven tijdens het creatieve proces, ben ik toch gefocust. Zodra ik een idee heb, realiseer ik het meteen zonder lang te aarzelen. Als het tussentijdse resultaat overeenkomt met mijn visie of me op een andere manier tevreden stelt, is het eindresultaat meestal snel beschikbaar. Als het niet aan mijn verwachtingen voldoet en ik er niet verder aan kan werken, stop ik het in het archief zonder het onnodig vast te houden.

In hoeverre komen persoonlijke ervaringen of emoties terug in je kunst en hoe beïnvloeden ze je creatieve beslissingen?

Ik maak een onderscheid tussen fotografie als kunst en fotografie als ambacht. Binnen de kunst en mijn tentoonstellingen staan mijn persoonlijke ervaringen op nummer één. Al mijn tentoonstellingen zijn gerelateerd aan thema's die ik zelf meemaak of dingen die me emotioneel raken of inspireren. Fotografie is mijn anker en mijn persoonlijke manier om dingen te begrijpen en te visualiseren. In mijn beroep is het mijn persoonlijke ervaring in de zin van het begrijpen van technologie en ik oriënteer me op de wensen van de klant, altijd in een creatieve uitwisseling om tot een perfect resultaat te komen.

Foto: Sebastian Trägner

Welke rol speelt de materialiteit van een foto voor jou? Is de fysieke uitdrukking van een foto - bijvoorbeeld in de vorm van een afdruk van hoge kwaliteit - belangrijk voor je?

100 procent belangrijk! We hebben het waarschijnlijk al vaak gehoord, maar ik kan het alleen maar bevestigen - als je je eigen werk voor het eerst in je handen houdt en het niet alleen op een scherm ziet, doet dat iets wonderbaarlijks met je. Het zorgt ervoor dat je je eigen werk gaat waarderen. Je ziet nieuwe dingen in het motief. De mogelijkheid om verschillende variaties van papier enz. te gebruiken kan de boodschap van een motief ook volledig veranderen. Helemaal spannend!

Foto: Sebastian Trägner

Wat maakt de shadow gap frames speciaal voor jou? Hoe vullen de frames je werk aan?

Ik hou van het eenvoudige, het gereduceerde. Zonder veel afleiding. Het is subtiel maar stijlvol. In mijn ogen blijft de focus op de foto en wordt deze subtiel ondersteund op een perfecte manier. De lijst als onderdeel van de compositie, die niet te overheersend is, maar het kunstwerk voor zichzelf laat blijven spreken!